Egypte 13-20 april 2001
Verslag van een week Egypte.
Ik weet er niet zoveel meer van, want ik ben na een paar dagen erg ziek geworden.
En bij thuiskomst nog een paar dagen ziek thuis en toen met spoed het ziekenhuis in. Doordat ik ziek ben geworden mis, ik een
aantal weken uit mijn geheugen.
Van Egypte en van thuis, maar wat ik nog weet zal ik hier vertellen.
13 april 2001 .
Nadat we op Schiphol gearriveerd waren hebben we de tickets gehaald en daarna zijn we in gaan checken.
23 Kilo aan bagage inclusief boeken en schoenen, dus dat viel wel mee he!, voor 2 personen.
40 Kilo hadden we mogen hebben.
We stonden net op het punt om door de douane te gaan toen we werden terug geroepen door de grondstewardess.
Zij had een foutje gemaakt want ze had ons op de reis naar Luxor (in ieder geval de koffers) i.p.v. naar Hurghada gezet.
Na ongeveer 15 minuten kwam Ruud terug inclusief de koffers, er was een fout gemaakt door de touroperator.
We konden wel naar Luxor maar daar vandaan naar Hurghada was er geen plaats.
Na weer een kwartier tot een half uur wachten mochten we weer inchecken.
Gelukkig mochten we als eerste omdat we al een keer aan de balie geweest waren.
De plaatsen die we de eerste keer kregen waren nu weer voor ons, want de Stewardess had deze gereserveerd.
In de tussentijd had Transavia met de Touroperator gebeld vandaar dat we toch weg konden.
We weten alleen niet hoe het in Luxor gaat, maar dat zien we dan wel weer.
We nemen aan dat we wel weer verder kunnen naar Hurghada.
De reis is verder voorspoedig verlopen.
Op het vliegveld in Hurghada een visum gekregen en op naar het Hotel.
We kregen een grote kamer met 2 tweepersoonsbedden, wc, douche, tv, telefoon etc.
23 Kilo aan bagage inclusief boeken en schoenen, dus dat viel wel mee he!, voor 2 personen.
40 Kilo hadden we mogen hebben.
We stonden net op het punt om door de douane te gaan toen we werden terug geroepen door de grondstewardess.
Zij had een foutje gemaakt want ze had ons op de reis naar Luxor (in ieder geval de koffers) i.p.v. naar Hurghada gezet.
Na ongeveer 15 minuten kwam Ruud terug inclusief de koffers, er was een fout gemaakt door de touroperator.
We konden wel naar Luxor maar daar vandaan naar Hurghada was er geen plaats.
Na weer een kwartier tot een half uur wachten mochten we weer inchecken.
Gelukkig mochten we als eerste omdat we al een keer aan de balie geweest waren.
De plaatsen die we de eerste keer kregen waren nu weer voor ons, want de Stewardess had deze gereserveerd.
In de tussentijd had Transavia met de Touroperator gebeld vandaar dat we toch weg konden.
We weten alleen niet hoe het in Luxor gaat, maar dat zien we dan wel weer.
We nemen aan dat we wel weer verder kunnen naar Hurghada.
De reis is verder voorspoedig verlopen.
Op het vliegveld in Hurghada een visum gekregen en op naar het Hotel.
We kregen een grote kamer met 2 tweepersoonsbedden, wc, douche, tv, telefoon etc.
14 april 2001.
We mogen geen eten of drinken meenemen naar de kamer, tenminste dat wat er in een supermarket, buiten het Hotel, gekocht is.
Wel mogen we het meenemen als we het in de winkel van het Hotel gekocht hebben.
Er was een echtpaar vreselijk boos, maar ja wij halen gewoon een fles in ons Hotel en zoutjes in de Supermarket want
Ruud heeft grote zakken dus dan valt het niet op als we pinda's etc. meenemen.
Om 10.30 uur was er een meeting over waar we naar toe konden gaan.
Maar het ging over allerlei excursies waar we toch niet naar toe gaan (in ieder geval niet via hun, dat regelen we zelf).
We gaan toch geen Fl. 400,-- uitgeven voor een dagtocht!!!.
Op het terras een glas Egyptische Whisky met ijs gedronken, smaakte goed en de zoute pinda's
die we erbij kregen waren ook erg lekker.
Wel mogen we het meenemen als we het in de winkel van het Hotel gekocht hebben.
Er was een echtpaar vreselijk boos, maar ja wij halen gewoon een fles in ons Hotel en zoutjes in de Supermarket want
Ruud heeft grote zakken dus dan valt het niet op als we pinda's etc. meenemen.
Om 10.30 uur was er een meeting over waar we naar toe konden gaan.
Maar het ging over allerlei excursies waar we toch niet naar toe gaan (in ieder geval niet via hun, dat regelen we zelf).
We gaan toch geen Fl. 400,-- uitgeven voor een dagtocht!!!.
Op het terras een glas Egyptische Whisky met ijs gedronken, smaakte goed en de zoute pinda's
die we erbij kregen waren ook erg lekker.
We hebben een uitnodiging om morgen de hele dag mee te gaan de zee op.
Deze uitnodiging kwam van een Egyptenaar genaamd Ali, een neef van een collega van Ruud.
15 april 2001.
Vanmorgen om 7.00 uur ontbeten want om 8.00 uur
worden we opgehaald.
Om even over 8 zijn we toen naar de boot gegaan.
Het was wel een grote boot en het stormde nogal.
worden we opgehaald.
Om even over 8 zijn we toen naar de boot gegaan.
Het was wel een grote boot en het stormde nogal.
Het duurde wat lang voor we vertrokken want het wachten was op 4 Egyptenaren. Tussen haakjes, we hoefden niets te betalen,
we waren er op uitnodiging van Ali.
Aan boord kregen we eerst thee, daarna zijn we gaan varen tot er gesnorkeld kon worden.
Na het snorkelen kregen we een warme maaltijd die 's-morgens aan boord gekookt was, en drinken erbij.
Ik was wel blij dat ik daarna weer voet aan de wal zette.
Ali heeft ons bij ons Hotel afgezet en komt ons vanavond weer ophalen.
Om 20.15 uur was Ali er en gingen we op weg naar zijn huis.
We kregen een maaltijd voorgezet met rijst, patat, salade, heel klein gesneden tomaat en komkommer, aubergine moes en,
op een speciale manier klaargemaakte inktvis.
Erg lekker maar het was wel erg veel.
Toen we klaar waren moesten we mee naar de woonslaapkamer, daar kregen we Egyptische thee, met zelfgemaakte boterkoek,
mier en mier zoet.
Ruud en ik kregen ieder bijna een halve koek.
Wanneer je er je vork erin zette bleef de hele bovenkant van ongeveer 1 cm aan je vork zitten, zoveel suiker was er gebruikt.
Wanneer Egyptenaren gasten krijgen, tenminste deze, eten zij eerst en de gasten eten dan later.
Dan blijven de gastheer en gastvrouw samen op de bank zitten kijken hoe je eet.
Je voelt je wel opgelaten dan hoor!!. .
we waren er op uitnodiging van Ali.
Aan boord kregen we eerst thee, daarna zijn we gaan varen tot er gesnorkeld kon worden.
Na het snorkelen kregen we een warme maaltijd die 's-morgens aan boord gekookt was, en drinken erbij.
Ik was wel blij dat ik daarna weer voet aan de wal zette.
Ali heeft ons bij ons Hotel afgezet en komt ons vanavond weer ophalen.
Om 20.15 uur was Ali er en gingen we op weg naar zijn huis.
We kregen een maaltijd voorgezet met rijst, patat, salade, heel klein gesneden tomaat en komkommer, aubergine moes en,
op een speciale manier klaargemaakte inktvis.
Erg lekker maar het was wel erg veel.
Toen we klaar waren moesten we mee naar de woonslaapkamer, daar kregen we Egyptische thee, met zelfgemaakte boterkoek,
mier en mier zoet.
Ruud en ik kregen ieder bijna een halve koek.
Wanneer je er je vork erin zette bleef de hele bovenkant van ongeveer 1 cm aan je vork zitten, zoveel suiker was er gebruikt.
Wanneer Egyptenaren gasten krijgen, tenminste deze, eten zij eerst en de gasten eten dan later.
Dan blijven de gastheer en gastvrouw samen op de bank zitten kijken hoe je eet.
Je voelt je wel opgelaten dan hoor!!. .
18 april 2001.
Vanochtend voelde ik mij niet zo lekker.
Had eigenlijk geen zin om weg te gaan maar we hadden gisteren bij een reisburootje een goedkope woestijntocht gekocht.
Met terreinwagens de woestijn in, een kamelentocht, dansshow en in de avond een uitgebreid diner in een tent.
Onze medereizigers hadden ook zo'n tocht in ons hotel geboekt.
Veel en veel duurder.
Toen zij hoorden van onze goedkope boeking waarschuwden zij ons dat ons tochtje wel met een oud autootje zou zijn en
niet zo luxe als hun tocht.
Nu ja, we zien wel.
Na enige tijd kwamen de jeeps aan die ons op moesten halen.
De hotelgasten werden achter in de jeeps gepropt en wij bleven staan tot we aan de beurt waren om in te stappen.
We kregen een plaats voorin naast de chauffeur. Dezelfde tocht dus, veel goedkoper en dan nog hele goede plaatsen.
Vervolgens richting woestijn, water inkopen voor onderweg en dan de zandbak in.
Na enige tijd reden we door het zand tussen torenhoge zandduinen.
Wanneer er gestopt werd voor b.v. een duinbeklimming bleef ik in de auto.
Ik werd hoe langer hoe zieker.
Toen we stopten op onze eindbestemming in de woestijn en de auto moesten uitstappen was ik zo ziek dat ik nauwelijks kon lopen.
Ik ben bij de auto gebleven en in de schaduw achter de auto op het zand gaan liggen. Onze chauffeur bracht mij een
kussen en bleef bij mij in de buurt.
Daarna herinner ik mij nog alleen dat de chauffeur vroeg of ik in de auto wilde gaan liggen.
Het was inmiddels donker geworden en hij was bang dat ik door een schorpioen zou worden gestoken.
Had eigenlijk geen zin om weg te gaan maar we hadden gisteren bij een reisburootje een goedkope woestijntocht gekocht.
Met terreinwagens de woestijn in, een kamelentocht, dansshow en in de avond een uitgebreid diner in een tent.
Onze medereizigers hadden ook zo'n tocht in ons hotel geboekt.
Veel en veel duurder.
Toen zij hoorden van onze goedkope boeking waarschuwden zij ons dat ons tochtje wel met een oud autootje zou zijn en
niet zo luxe als hun tocht.
Nu ja, we zien wel.
Na enige tijd kwamen de jeeps aan die ons op moesten halen.
De hotelgasten werden achter in de jeeps gepropt en wij bleven staan tot we aan de beurt waren om in te stappen.
We kregen een plaats voorin naast de chauffeur. Dezelfde tocht dus, veel goedkoper en dan nog hele goede plaatsen.
Vervolgens richting woestijn, water inkopen voor onderweg en dan de zandbak in.
Na enige tijd reden we door het zand tussen torenhoge zandduinen.
Wanneer er gestopt werd voor b.v. een duinbeklimming bleef ik in de auto.
Ik werd hoe langer hoe zieker.
Toen we stopten op onze eindbestemming in de woestijn en de auto moesten uitstappen was ik zo ziek dat ik nauwelijks kon lopen.
Ik ben bij de auto gebleven en in de schaduw achter de auto op het zand gaan liggen. Onze chauffeur bracht mij een
kussen en bleef bij mij in de buurt.
Daarna herinner ik mij nog alleen dat de chauffeur vroeg of ik in de auto wilde gaan liggen.
Het was inmiddels donker geworden en hij was bang dat ik door een schorpioen zou worden gestoken.
Van de rest van die dag en ook de volgende dagen weet ik niets meer.
De terugreis, de aankomst thuis , de opname in het ziekenhuis, allemaal zeer wazig.